Beleef het onvergetelijke Waterfestival in Myanmar

Andries Verreet, winnaar 3de prijs van de Fotowedstrijd 2011, verraste ons met deze tekst bij zijn foto van het waterfestival in Myanmar. Myanmar is trouwens ook voor 2013 en de volgende jaren  een topbestemming: toegankelijk voor toeristen maar nog niet platgelopen.

Reizen in Myanmar

Oosterse kruisbes, kampfer, trompetbloem staan in rijtjes, ieder bij zijn familie, verstrengelt door het pad dat in kilometers de Kandawgyi tuin omringt, waar ik naast het pad lig. Ik sluit mijn ogen en voel hoe de hitte zich verder als een schil over me wikkelt. De stemmen van de andere bezoekers echoën steeds verder weg. Tot ik met een klik wakker schrik. Een Indische dame poseert naast me terwijl haar vriendin foto’s van ons neemt. Ongestoord nemen ze hun tijd. Een bescheiden glimlach en ze wandelen verder. Waren het de overgrootvaders van deze vrouwen die de Britten naar Birma voerden om de spoorweg te bouwen die naar hier leidt? Toen Birma nog een rijk land was, en het lage loon een Birmees onwaardig, Pyin U Lwin nog Maymyo heette, zoals Myanmar Birma was. Maar Britten heb ik hier niet meer gezien. En de Indiërs, die bleven, achtergelaten als overbodige huisraad.

Ik wandel het park uit, van de gemillimeterde herinneringen aan een vroegere koloniale orde naar het nu. Op de kraampjes links en rechts gele en groene mango, jackfruit, ananas, grote tandwielen waartussen suikerriet geperst wordt, gedroogde paling en gepickelde theebladen. Achter de stalletjes een anarchie van bromfietsen, waarin iedereen drijfnat is. Daar stap ik het Waterfestival in.

Het waterfestival in Myanmar

Eén seconde duurt het voor de eerste emmer water over me heen gaat. Tien seconden, voor de tweede. De jongeren joelen en wringen zich verder vast in het kluwen van brommers. Af en toe murwt een bromfiets zich los uit het gedrang Nadar Road op, richting centrum van Pyin U Lwin. Nog een emmer voor mij. Een straal van een waterpistool. En weer gejoel. Een jonge Birmees met blauw haar maneuvreert zijn brommer met piratenvlag naar me toe en biedt me een lift naar het centrum. Maar ik wil mijn tijd nemen en ga te voet.

Langs de lengte van het park loopt de weg recht, verder slingert hij voorbij rieten boerderijen, stukken jungle, een enkel rijstveld. Steeds weer scheren jongeren met waterpistolen me op hun brommer voorbij. Ik wandel langs oma’s in plooistoelen aan de zijkant, jonge mannen die voetvolley spelen met een rieten bal. Vanop podia spuiten dronken tieners met brandweerslangen in wagens en koetsen. Het is na zes uur. Ik weet dat de avond gauw zal vallen. De podia zijn al halfleeg. Dit zijn de laatste bewegingen van het festival. Ik zet me neer, gesp mijn sandalen los en zie hoe het avondlicht zich in bundels door het dikke bladerdek murwt. Op de natte straat voor me danst een kind in rondjes. Ze stampt haar voetjes in de plassen rondom, lacht, breekt hun gouden oppervlak. De tijd stopt. Uit het duister van al hun verledens ontvouwen zich net zo veel herinneringen en dansen voor me, als duizenden druppels in de zon.

Ben je benieuwd wie dit jaar in de prijzen valt bij de Joker Foto- en filmpjeswedstrijd? Hou de Joker wedstrijdpagina in de gaten!

Zelf reizen naar Myanmar?

Bekijk onze groepsreizen naar Myanmar of boek hier de voordeligste vliegtickets richting Azië!